

- Nederland.TVJongeren.TVNederland.TVSpelletjes.TV
- Amusement.TVKennis.TVNieuws.TVSporten.TV
- Beurs.TVKinderen.TVOndernemen.TVTalentenjacht.TV
- Cultuur.TVKook.TVOnrecht.TVVaartuig.TV
- Formule1.TVLachen.TVOranje.TVVerkiezing.TV
- Gamen.TVMensen.TVPolitiek.TVVoertuig.TV
- Geloof.TVMode.TVReis.TVVoetbal.TV
- Gezondheid.TVMuziek.TVSerie.TVWeer.TV
- Informatief.TVNatuur.TVSpeelfilm.TVWoon.TV
Grensgevallen - Alle afleveringen
Seksueel grensoverschrijdend gedrag is niet altijd even goed te herkennen. Soms is het overduidelijk, soms is het strafbaar. Soms is het een schemergebied waarin grenzen moeilijk te onderscheiden zijn. Soms wordt er iets van gezegd, meestal wordt er gezwegen. Soms uit ongemak, uit moedeloosheid, soms uit regelrechte angst en soms omdat het tegenstrijdige gevoelens oproept. Soms is pas later duidelijk wat het teweeg heeft gebracht. Hoe kunnen we dit grensgebied met zijn allen leren navigeren? Aan de hand van een serie intieme verhalen van mensen die aan beide kanten van de grens terechtkwamen, zoekt Marjolijn van Heemstra naar ijkpunten.
Schrijver Marjolijn van Heemstra onderzoekt hoe gendervriendelijk ze eigenlijk is. Ze heeft nooit echt de drang gevoeld haar voornaamwoorden te gebruiken. De mensen in haar omgeving zijn er wel mee bezig. Hoewel Marjolijn haar best doet om mensen op de juiste manier aan te spreken, overheerst tot haar eigen verbazing het ongemak en probeert ze het gebruik van voornaamwoorden zoveel mogelijk te omzeilen. Tot ze van een collega een e-mail krijgt. Dan wordt het tijd om het ongemak van dichtbij te bekijken.
De afgelopen jaren klinkt de roep om dekolonisatie. We halen beelden omver, verwijderen schilderijen van muren en veranderen straatnamen. Als we de wereld niet langer met een koloniale blik willen bezien, moeten we afrekenen met ons verleden. Maar hoe doe je dat eigenlijk op een manier die werkelijk iets bijdraagt? Aan de hand van haar eigen koloniale familiegeschiedenis zoekt schrijver en denker Marjolijn van Heemstra het antwoord op deze vragen. Een van haar voorvaders was in de jaren twintig gouverneur van Suriname. Hij zwengelde de mijnbouw aan en was dus medeverantwoordelijk voor een ecocide van gigantische proporties.
Schrijver Marjolijn van Heemstra buigt zich over de grote morele vragen van het klimaatactivisme. Dit voorjaar stond ze op de A12 om te protesteren tegen fossiele subsidies. Voordat ze de snelweg opging, volgde ze een actietraining, waarin ze onder andere leerde hoe geweldloos te blijven. Maar waar ligt de grens tussen geweldloos en gewelddadig verzet precies? Hoever mag verzet gaan met het oog op de razendsnelle vernietiging van ecosystemen? Zijn het juist niet de vervuilende bedrijven die zich op grote schaal schuldig aan geweld maken? Wanneer wordt geweld zelfverdediging?
Seksueel grensoverschrijdend gedrag is niet altijd even goed te herkennen. Soms is het overduidelijk, soms is het strafbaar. Soms is het een schemergebied waarin grenzen moeilijk te onderscheiden zijn. Soms wordt er iets van gezegd, meestal wordt er gezwegen. Soms uit ongemak, uit moedeloosheid, soms uit regelrechte angst en soms omdat het tegenstrijdige gevoelens oproept. Soms is pas later duidelijk wat het teweeg heeft gebracht. Hoe kunnen we dit grensgebied met zijn allen leren navigeren? Aan de hand van een serie intieme verhalen van mensen die aan beide kanten van de grens terechtkwamen, zoekt Marjolijn van Heemstra naar ijkpunten.
Schrijver Marjolijn van Heemstra onderzoekt hoe gendervriendelijk ze eigenlijk is. Ze heeft nooit echt de drang gevoeld haar voornaamwoorden te gebruiken. De mensen in haar omgeving zijn er wel mee bezig. Hoewel Marjolijn haar best doet om mensen op de juiste manier aan te spreken, overheerst tot haar eigen verbazing het ongemak en probeert ze het gebruik van voornaamwoorden zoveel mogelijk te omzeilen. Tot ze van een collega een e-mail krijgt. Dan wordt het tijd om het ongemak van dichtbij te bekijken.
Nergens is de grens tussen dood en leven zo precair als bij het onderwerp abortus. Er zijn wetten, wachtkamers en witte jassen daar waar het legaal kan. Maar ondertussen is abortus ook wereldwijd een schemergebied. Want waar leg je de grens tussen leven en dood? Bij veertien weken, zoals in Frankrijk? Of bij vierentwintig weken, zoals in Nederland? En wat doet het met ons denken over abortus, dat in steeds meer landen de roep om een verbod op abortus groter wordt? Marjolijn van Heemstra neemt een duik in haar verleden, toen ze zelf een abortus overwoog. Hoe wordt er nu over het fenomeen abortus gedacht?
Het Europees grensbeleid houdt Marjolijn van Heemstra al jaren bezig. En met de val van ons kabinet groeit haar ongemak bij dit thema. Van Heemstra buigt zich over de vraag waarom we een systeem accepteren dat andere levens minderwaardig maakt.
